Zweig'dan sonra bana çok iyi gelen kitap.
Rüyamda kaç gece beyaz fare gördüm saymadım...
Kitap gerçekten çok başarılı; Charles Gordon adında düşük zekalı bir insanın laboratuvarda bir dahiye dönüşüp tekrar eski haline gerilemesini anlatıyor. Algernon da Charlie ile aynı kaderi paylaşan bir laboratuvar faresi ve Charlie'nin en yakın dostu. Anafikir "zekanın mutluluk getirmeyeceği ve her iki durumda da insanların bir türlü anlaşılamayacağı".
Kitabın en dokunaklı bölümleri sağlıklı bir kızkardeşi olduktan sonra annesinin ondan ümidini kesip onu atmak istemesi.. tıpkı hayvanlar gibi, sağlıklı olmayanı ölüme terk etmek, dışlamak.
1960'larda yazılan bu eser psikolojik anlamda çok başarılı, yazarı da zaten bir psikolog.
Kitabın bir de Charly adında film uyarlaması var, ama vasat...
Okumak, hissetmek, düşünmek ve ara ara da ağlamak isteyenlere şiddetle önerilir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder